یک خانه ی نقلی اجاره کرده ایم درطبقه ی چهارم ساختمانی در امیرآباد. خانه ای که پنجره هایش رو به خیابان باز می شود و رفت و آمد آدمها. عکاسی یاد گرفته ام و حالا شده ام یک عکاس-نقاش. روزها سه پایه و بوم و دوربین را برمی دارم و میزنم به دل خیابان. از آدمها نقش میزنم و لحظه هایشان را ثبت می کنم. نمایشگاه میگذارم و و با دسته گل به دیدنم می آیی. چای می خوریم و طرح صورتت را می اندازم روی کاغذ. برایم حافظ می خوانی و لحظه را در دوربینم ثبت میکنم. حافظ میخوانیم و خوشبختی را با چای مزه مزه می کنیم ...
